نقش صنایع‌دستی در کارآفرینی زنان و توسعه اقتصادی

در این مقاله به بررسی و شناخت عملکرد صنعت قالی بافی در توسعه اقتصاد روستایی در منطقه وزوان (استان اصفهان) پرداخته شده و در این راستا نقش گسترش صنایع‌دستی به عنوان اقتصاد پایدار مورد توجه واقع شده است. اهمیت این فعالیت و نقش آن در توسعه اقتصادی و فرصت‌های شغلی ایجاد شده با الگوی اجرایی در کشورهای در حال توسعه مانند هندوستان و چین مطابقت داده شده است. توسعه اقتصادی در کشورهای فوق‌الذکر با تکیه بر دانش و فن‌آوری بومی‌و نقش آن در فرآیند توسعه، محوریت موضوع را به خود اختصاص داده است. لذا در این پژوهش توصیفی وتحلیلی به عنوان نمونه فعالیت زنان روستایی بخش شمال استان اصفهان (میمه، وزوان) در نظر گرفته شده است. تجزیه و تحلیل نظرات و ارایه راهکارها و الگوهای کارکردی از اهداف اصلی این پژوهش است. نتایج حاصل نشان می‌دهد، برنامه کارآفرینی این زنان در حوضة قالی‌بافی موجب توسعة اقتصاد روستایی شده و حدود هشتاد درصد در توسعه و گسترش صنایع‌دستی نقش مهی را ایفا نموده است. این روند منطبق بر الگوهای کارکردی می‌باشد که در هندوستان و چین سبب بالا بردن موقعیت آنها در اقتصاد جهان شده است. واژگان کلیدی: صنایع‌دستی، کارآفرینی، اقتصاد، روستا، فن‌آوری بومی.